کاشت صنوبر و آشنایی با شرایط لازم برای کشت آن

 

به طور کلی درخت صنوبر از نظر طبقه بندی متعلق به جنس صنوبر و خانواده بیدیان است که معمولاً در صنعت ساخت کبریت ، الیاف ، تخته سه لا و جعبه استفاده می شود. صنوبر به دلیل اصول بسیار ساده کاشت ، توجه بسیاری از پرورش دهندگان گل و گیاه را به خود جلب کرده است. 
اطلاعات بیشتر درباره این نوشتار مبدأبرای اطلاعات ترجمه بیشتر، نوشتار مبدأ لازم است

"آشنایی با روشهای کاشت صنوبر"

خوب است بدانید که جنس صنوبر در واقع از خانواده بید است که اعضای آن درختان و درختچه ها هستند و 85 گونه مختلف وجود دارد. جوانه های این گیاه با فلس های زیادی آغشته به مواد اولیه پوشیده شده است.

صنوبرها معمولاً دارای برگهای پهن به طول و عرض یکسان هستند و اغلب دارای دمبرگهای بلند و دو طرفه با دمبرگ عمود بر دمبرگ هستند. توجه داشته باشید که شکل برگها در گونه های مختلف مثلثی ، لوزی تا بیضی شکل است و می تواند گرد یا بیضی شکل باشد. لبه برگها نیز می تواند ساده ، دندانه دار ، موج دار یا لب شکل باشد. جالب است بدانید که صنوبر دارای ساقه ریشه و ساقه است ، اما ریشه های آکنه سریعتر از بین می روند. پوست درختان صنوبر می تواند سبز ، مایل به سفید مایل به سفید تا خاکستری مایل به سیاه باشد ، اغلب در ابتدا صاف بوده و با افزایش سن به تدریج به ترک در شیارها تبدیل می شود.

به خاطر داشته باشید که مهمترین گونه های صنوبر که برای تولید چوب در اکثر کشورهای جهان کاشته می شود ، گونه دلتوئید و تبریزی است. همچنین مهمترین گونه صنوبر برای تولید گونه های دلتوئید است که به طور طبیعی در مناطق شرقی و جنوبی ایالات متحده و جنوب کانادا و در بسیاری از مناطق معتدل یافت می شود. صنوبرها معمولاً می توانند به ارتفاع 60 متر و قطر یک متر برسند و شکل تنه آنها صاف و مسطح با سایبانی متقارن در شرایط جنگل است. این گونه ها از نظر اکولوژیکی و اقلیمی با بسیاری از مناطق ایران سازگار هستند.